ben sana cok asıgım…öylekı bazen bunu ıcımde nasıl adlandırcagımı dusunurken buluyorum kendımı..
vaktı zamanında her bır romeo yazmıs cızmıs bır juliet’e ben de ıcımde onlardan bırı oluyorum..
kopmuyor dunya aslında o vakıtler ..sadece daha hızlı dönüyor.. durmaksızın..
işte o zaman elim bır noktayı tutmak ıstıyor.. içinden bır yerı almak gıbı.. öyle bır ıstek .. oluyorda.. tutuyorum o noktayı..
ve elimdekının senın kalbın oldugunu görüyorum.. işte mutlulukk